تأثیر آموزش فنون کاتای کاراته بر توجه انتخابی و حافظه کاری ( دیداری- فضایی) دانش آموزان مبتلا به اختلال نقص توجه

هدف پژوهش حاضر ، بررسی تاثیر آموزش فنون کاتای کاراته برتوجه انتخابی و حافظه کاری (دیداری –فضایی ) دانش آموزان مبتلا به اختلال نقص توجه بود .پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی و با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود .بدین منظور 30دانش آموز با اختلال نقص توجه (add) از بین دانش آموزان دختر و پسر پایه های اول تاپنجم ابتدایی (7-11)ساله در سال تحصیلی 93-94 به روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند و در دوگروه 15نفری (کنترل و آزمایش ) جای گرفتند . جهت تشخیص این اختلال از مقیاس درجه بندی کانرز- فرم معلم و والد (فرم کوتاه تجدید نظر شده )استفاده شد . قبل از شروع برنامه آموزش، آزمون توجه انتخابی استروپ ، خرده آزمون طراحی مکعب ها ، فراخنای ارقام (حافظه دیداری عددی ) ، توالی حرف –عدد برای هردو گروه بعنوان پیش آزمون اجرا گردید . سپس برنامه آموزشی طی 22جلسه (شامل 2جلسه آموزش مقدمات و اصطلاحات پایه کاتا و 20جلسه تمرین به مدت 60 دقیقه )برای گروه آزمایش اجرا شد. پس از پایان برنامه آموزشی ، ابزارهای اندازه گیری مدکور مجددا برای هر دو گروه بعنوان پس آزمون اجرا گردید .داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس مورد تحلیل قرار گرفت . نتایج نشان داد که آموزش فنون کاتای کاراته بر میزان حافظه دیداری عددی (مولفه رو به جلو )، میزان فراخنای ارقام، میزان حافظه کاری دیداری فضایی در خرده آزمون ( طراحی با مکعب )و حافظه کاری در خرده آزمون (توالی حرف-عدد) موثر بوده است اما بر روی میزان حافظه دیداری عددی (مولفه معکوس )، جمع نمرات حافظه دیداری، وهمچنین توجه انتخابی (نمره تداخل و زمان تداخل )تاثیری نداشته است. با توجه به داده های بدست آمده ، استفاده از آموزش فنون کاتای کاراته بعنوان درمان انتخابی در افزایش حافظه کاری (دیداری- فضایی )دانش آموزان مبتلا به اختلال نقص توجه پیشنهاد میگردد . ط